Monique Kremer

De belofte van de gemeenschap & zeven belemmerende mythes

Het is een bijzondere wetmatigheid. Hoe groter de vrees dat de zorg tekortschiet, hoe hoger de verwachtingen zijn van de gemeenschap om de gaten te dichten. De belofte van de gemeenschap lijkt omgekeerd evenredig met de angst voor een zorginfarct. Wij delen de belofte van de gemeenschap. Na een periode met exclusieve focus op zelfredzaamheid is het tijd voor het besef dat relaties met naasten en buurtgenoten van groot belang zijn voor de kwaliteit van het leven. Alleen bestaan er veel mythes over hoe gemeenschappen tot stand komen en wat van ze kan worden verwacht.Om de belofte van de gemeenschap waar te maken moeten we die mythes doorprikken. Zo voorkomen we dat beleidsmakers valse verwachtingen wekken, professionals aan de verkeerde kant beginnen om gemeenschappen te bouwen en burgers met een onmogelijke opdracht worden opgezadeld. Lees hier meer over het onderzoeksproject Alledaagse attentheid in de superdiverse stad.

Adviesraad Migratie: arbeidsmigratie moet worden bijgestuurd

Niet méér of minder arbeidsmigratie, maar gerichte arbeidsmigratie die bijdraagt aan onze welvaart in brede zin. Dat bepleiten Monique Kremer, Paul de Beer, Lambert Oberman en Anita Strockmeijer van de Adviesraad Migratie. Vandaag hebben ze hun rapport Afgewogen arbeidsmigratie aangeboden aan het kabinet. Te lezen op Sociale Vraagstukken

Wat schieten bestaansonzekeren op met een (nieuw) label?

Beleidsnota’s behoren tot de teksten die het snelst verouderen, omdat beleidscategorieën voortdurend herlabeld en verfijnd worden. Van ‘bejaarden’ naar ‘ouderen’ naar ‘senioren’. Van ‘geestelijk gehandicapten’ naar ‘verstandelijk gehandicapte personen’ naar ‘mensen met een verstandelijke beperking’. Naast mantelzorgers zijn er nu ook jonge mantelzorgers, evenals personen met een licht verstandelijke beperking.

Betekent deze taalvernieuwing en -verfijning vooruitgang? Zijn groepen met het nieuwe label beter af? En spelen al die verschillende labels groepen niet eerder tegen elkaar uit in plaats van dat ze groepen verbinden? Sommigen pleiten daarom voor de herintroductie van ‘sociale klasse’ als samenbindende strijdbare term. Is het afstoffen van dit marxistische jarenzeventigvocabulaire zinvol?

Artikel met Radboud Engbersen te lezen op Sociale Vraagstukken

Ruimte maken voor een praatje. Osdorperhof, een Lang Leven Thuisflat in Amsterdam

De Osdorperhof is een van de Lang Leven Thuisflats van Amsterdam, waar er uiteindelijk dertig van zullen komen. Het voortouw is genomen door Omnibus, Stichting Bewonersparticipatie Osdorperhof met name door Ans en Leo Schrader, woningcorporatie Rochdale die eigenaar is van het gebouw, zorgorganisatie Cordaan die zorg en ondersteuning geeft aan de inwoners met een LVB- of GGZ-achtergrond en de senioren in het wooncomplex, zorgverzekeraar Zilveren Kruis en de gemeente. Voorts is de welzijnsorganisatie Stichting Combiwel erbij betrokken. Het idee achter deze flats is dat bestaande seniorenflats verrijkt worden met diverse formele en informele zorgfuncties en meer gemeenschapsactiviteiten. Het motto is: zelfstandig maar samen. Over het versterken van die ontmoetings- en contactfunctie gaat deze publicatie.

Dalend vertrouwen van ouderen in ouderenzorg

Ouderen verliezen het vertrouwen in de ouderenzorg door de wijze waarop die is georganiseerd: complex en gebaseerd op marktwerking. Dat verlies aan vertrouwen pakt anders uit voor ouderen uit lagere inkomensgroepen, concluderen Hanna Carlsson en Monique Kremer uit hun onderzoek. Lees het artikel op Sociale Vraagstukken