De Osdorperhof is een van de Lang Leven Thuisflats van Amsterdam, waar er uiteindelijk dertig van zullen komen. Het voortouw is genomen door Omnibus, Stichting Bewonersparticipatie Osdorperhof met name door Ans en Leo Schrader, woningcorporatie Rochdale die eigenaar is van het gebouw, zorgorganisatie Cordaan die zorg en ondersteuning geeft aan de inwoners met een LVB- of GGZ-achtergrond en de senioren in het wooncomplex, zorgverzekeraar Zilveren Kruis en de gemeente. Voorts is de welzijnsorganisatie Stichting Combiwel erbij betrokken. Het idee achter deze flats is dat bestaande seniorenflats verrijkt worden met diverse formele en informele zorgfuncties en meer gemeenschapsactiviteiten. Het motto is: zelfstandig maar samen. Over het versterken van die ontmoetings- en contactfunctie gaat deze publicatie.
Ouderen verliezen het vertrouwen in de ouderenzorg door de wijze waarop die is georganiseerd: complex en gebaseerd op marktwerking. Dat verlies aan vertrouwen pakt anders uit voor ouderen uit lagere inkomensgroepen, concluderen Hanna Carlsson en Monique Kremer uit hun onderzoek. Lees het artikel op Sociale Vraagstukken
De verzorgingsstaat is een extra stressfactor geworden in het leven van mensen die te maken hebben met bestaansonzekerheid. Mensen moeten beschikken over te veel ‘instantiekapitaal’: het vermogen om zelf de weg te vinden in de wirwar aan loketten en de juiste houding te tonen tegenover instanties. Een lichter en simpeler systeem van hulp, op basis van gedeelde verantwoordelijkheid, is nodig om kwetsbare mensen de steun te kunnen geven die zij nodig hebben.
De onderzoeksresultaten en aanbevelingen zijn gebundeld in dit onderzoeksmagazine ‘Bestaanszekerheid begint bij een betrouwbare overheid‘, onder redactie van Aisa Amagir en Monique Kremer.
Het magazine bestaat uit artikelen over vertrouwen, goede hulp, niet-gebruik van voorzieningen, maatschappelijke initiatieven, cijfers en feiten, en portretten van mensen die te maken hebben met bestaansonzekerheid.
Wirwarverzorgingsstaat zorgt voor extra stress bij bestaansonzekerheidDe verzorgingsstaat is een extra stressfactor geworden in het leven van mensen die te maken hebben met bestaansonzekerheid. Mensen moeten beschikken over te veel ‘instantiekapitaal’: het vermogen om zelf de weg te vinden in de wirwar aan loketten en de juiste houding te tonen tegenover instanties. Een lichter en simpeler systeem van hulp, op basis van gedeelde verantwoordelijkheid, is nodig om kwetsbare mensen de steun te kunnen geven die zij nodig hebben.
De onderzoeksresultaten en aanbevelingen zijn gebundeld in dit onderzoeksmagazine ‘Bestaanszekerheid begint bij een betrouwbare overheid‘, onder redactie van Aisa Amagir en Monique Kremer.
Het magazine bestaat uit artikelen over vertrouwen, goede hulp, niet-gebruik van voorzieningen, maatschappelijke initiatieven, cijfers en feiten, en portretten van mensen die te maken hebben met bestaansonzekerheid.
Advies @AdviesrMigratie: Niet meer of minder, maar gerichte arbeidsmigratie. Grip verloren en race to the bottom (arbeidscondities, brede welvaart) door combinatie van zeer sterk doorgevoerde flexibilisering en internationalisering van de arbeidsmarkt.
.@MonKremer en Engbersen:"Het hebben van levensproblemen zou voldoende moeten zijn om aanspraak te maken op ondersteuning. Waarom iemand eerst diagnosticeren? Geen werk, weinig vrienden, verstoorde familierelaties – is dat niet voldoende voor hulp + steun?
We wonen langer thuis, ook als we het niet meer zelfstandig redden. Gelukkig geven veel Amsterdammers aan dat ze best meer voor hun buurtgenoten willen doen. In de praktijk vinden ze het vaak lastig om zich in andermans leven te mengen. Hoe kunnen onderlinge ontmoetingen en burenhulp een duwtje in de rug krijgen?In dit programma kijken we hoe alledaagse attentheid in de buurt versterkt kan worden, zowel rondom oudere buurtbewoners als mensen met een verstandelijke beperking.
Zo ontwikkelen we praktische kennis die kan bijdragen aan:
Samen met Anna Custers programmaleider van het programma ‘Vertrouwen herwinnen in de lokale verzorgingsstaat.’ Burgers die de verzorgingsstaat het meest nodig hebben, hebben daarin het minste vertrouwen. In dit onderzoeksprogramma analyseren we hoe we het vertrouwen kunnen vergroten en ongelijkheid in het gebruik van de lokale verzorgingsstaat kunnen verkleinen. We onderzoeken met een survey in hoeverre verschillende groepen in de Amsterdamse bevolking te maken hebben met verschillen in ‘instantiekapitaal’, oftewel: kennis en vaardigheden en de ‘juiste’ houding om de weg te kunnen vinden binnen de verzorgingsstaat. Daarnaast onderzoeken we met kwalitatieve methoden de interacties tussen Amsterdammers en professionals die werken bij instanties, zoals participatiecoaches. Ook nemen we een casus onder de loep – de voedselbank – waarbij burgers geen gebruik maken van dienstverlening maar er wel recht op hebben. De inzichten van dit onderzoeksprogramma moeten leiden tot gerichte beleidsinterventies en trainingen voor professionals om het vertrouwen van burgers in lokale overheidsinstanties te verbeteren.
Als Adviesraad Migratie dragen we bij aan een realistisch en robuust migratiebeleid. Een migratiebeleid dat samenhangt met ontwikkelingen op andere beleidsterreinen (arbeidsmarkt, zorg etc.) zowel in Nederland als daarbuiten. Om de kwaliteit van het migratiebeleid verder te verbeteren geven wij gevraagd en op eigen initiatief advies aan het kabinet en parlement. Vanuit onze onafhankelijkheid combineren wij wetenschappelijke inzichten en praktijkervaringen uit Nederland en Europa. We kijken daarbij naar zowel kansen en risico’s van migratie en hebben oog voor langetermijnontwikkelingen.
Crises en (tijdelijke) opnames hebben veel impact op de levenskwaliteit van mensen die thuis zorg ontvangen. Het is de vraag of een crisisopname altijd nodig is. Soms zijn alternatieven mogelijk in de thuissituatie. Als voorkomen kan worden dat het thuis uit de hand loopt, dan bespaart dit mogelijk onnodig leed en (zorg)kosten.
In grote steden in Nederland zien we dat steeds meer jongvolwassenen met een licht verstandelijke beperking moeilijk mee kunnen komen in de samenleving. Dat uit zich in ernstige problemen zoals criminaliteit, schulden, verslaving en moeder-kind problematiek. Met o.a. financiering vanuit ZonMw is in 2017 het onderzoeksproject Meer op eigen benen in een etnisch diverse stad gestart, met als doel om meer zicht te krijgen in hoe problemen ontstaan. En om hulpverleners handvatten te geven, hoe ze jonge mensen met een lvb+ (18-30) die vastgelopen zijn in hun leven, kunnen ondersteunen. Wat is nodig vanuit de hulpverlening, gemeentes, en werkgevers?
Programmaleider met Aisa Amagir (HvA). Een onzeker bestaan ontstaat doordat mensen onvoldoende zeker zijn van werk en van inkomen. In de huidige aanpak van bestaansonzekerheid staat vooral eigen verantwoordelijkheid en zelfredzaamheid centraal. In dit programma wordt onderzocht hoe hulpinstanties, het onderwijs, werkgevers, collega’s en medeburgers een zinvolle bijdrage kunnen leveren aan het verbeteren van een onzeker bestaan.
Voor jonge mensen met een licht verstandelijke beperking is geld extra belangrijk voor hun positie en hun eigenwaarde. In de...
“Corona heeft de wijk weer op de kaart gezet. Dat hadden Radboud Engbersen, expert bij Movisie en Monique Kremer, bijzonder hoogleraar Actief Burgerschap aan...
Is het mogelijk om steden te realiseren waar bewoners meer dan nu naar elkaar omkijken, ook als ze heel verschillend...
In de stad zijn veel oude kerken omgetoverd in hippe appartementencomplexen. Maar door een terugtrekkende overheid en de komst van...
We hebben een Noordzeekust van 523 kilometer die loopt van Zeeuws-Vlaanderen tot en met Noord-Groningen. Hoe staat het met de...
Artikel met Radboud Engbersen in Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken in de serie Economie aan de randen van Nederland. “Het noorden is...
De Achterhoek ligt, zoals de naam al zegt, voor veel mensen ergens afgelegen. Houd je van een rustige, landelijke vakantie...
Wat de krimpregio Zuidoost-Limburg doet verschillen van de andere Nederlandse krimpregio’s is dat het grenst aan één van de dichtstbevolkte...
Alle rechten voorbehouden Monique Kremer 2024
